Hver er munurinn á sementuðu karbíðkúlu og stálkúlu

Karbít kúlaog stálkúla hafa sína eigin kosti og galla, í samræmi við mismunandi notkunartilefni og þarf að velja viðeigandi efni. Helsti munurinn á sementuðum karbíðkúlum og stálkúlum er sem hér segir:

Efnissamsetningin er öðruvísi: Aðalhluti sementkarbíðkúlunnar er wolfram, kóbalt og aðrir málmar, en stálkúlan er aðallega samsett úr kolefni og járni.

Alloy bolti

Hörku er önnur: hörku sementuðu karbíðkúlna er venjulega á bilinu HRA80-90, sem er mun hærri en venjulegir stálkúlur, þannig að þær hafa betri slitþol og tæringarþol.

Þéttleikinn er öðruvísi: þéttleiki sementaðra karbíðkúlna er venjulega á milli 14,5-15,0g/cm³, sem er um það bil 2 sinnum hærra en stálkúlur, þannig að það hefur yfirburða notkunarafköst í sumum tilvikum sem krefjast mikils þéttleika.

Tæringarþol er öðruvísi: Sementkarbíðkúlur hafa góða tæringarþol og hægt að nota í ætandi umhverfi eins og sýru og basa, en stálkúlur eru næmar fyrir tæringu.

Framleiðsluferlið er öðruvísi: wolframkarbíðkúlur eru venjulega unnar með heitri isostatic pressun, lofttæmi sintrun, kaldpressun og öðrum ferlum, en stálkúlur eru aðallega framleiddar með köldu haus eða heitvalsingu.

Mismunandi forrit: sementkarbíðkúla er hentugur fyrir mikla styrkleika, mikla slitþol, háan hita, tæringu og annað erfið umhverfi, svo sem jarðolíu, efnafræði, geimferða, flug og önnur svið; Stálkúlan er hentug fyrir almenna vélræna notkun, svo sem legur, flutningskerfi, sprengingu, suðu og fægja.

Í stuttu máli er marktækur munur á sementuðum karbíðkúlum og stálkúlum í efnissamsetningu, hörku, þéttleika, tæringarþol, framleiðsluferli og notkunartilvikum. Val á hvaða kúlu ætti að byggjast á tiltekinni notkun tilefnisins og þarf að ákveða.