Wiercenie fundamentów: dlaczego jest takie ważne?

W dużych projektach budowlanych wiercenie fundamentów jest procesem niezwykle cennym i ważnym, ale często niedocenianym. Niezależnie od tego, czy chodzi o budowę mostów, czy budowanie drapaczy chmur, wiercenie fundamentów odgrywa kluczową rolę. Wiele osób może zastanawiać się, co to jest i dlaczego jest tak ważne. Dzisiaj ten artykuł odpowie na te pytania jeden po drugim. Zacznijmy od definicji.

Co to jest wiercenie fundamentów?

Wiercenie fundamentów polega w skrócie na wykorzystaniu dużych wiertnic do wiercenia dużych otworów głęboko w ziemi. Celem jest umieszczenie konstrukcji, takich jak filary, kesony lub wiercone pale, które służą jako podpory dla fundamentu, głęboko w otworach.

Wiercenie fundamentów to niezwykle skomplikowany proces, na który składają się różne metody i techniki. Jak wspomniano powyżej, najczęstszym zastosowaniem wiercenia fundamentowego jest wstawianie konstrukcji, takich jak pale, w celu maksymalizacji nośności fundamentu, zwłaszcza w przypadku nowych projektów. Może się to wydawać proste, ale w rzeczywistości jest bardzo trudne. Proces wiercenia fundamentów wymaga znacznej wiedzy w zakresie wiercenia oraz sprawnej koordynacji. Ponadto należy wziąć pod uwagę inne czynniki, w tym pogodę, skład gleby, otoczenie, nieprzewidziane okoliczności itp.

Dlaczego potrzebny jest głęboki podkład?

W przypadku małych konstrukcji, takich jak domy, dobrze sprawdza się płytki fundament, który znajduje się na powierzchni gruntu lub tuż pod nim. Jednak w przypadku większych obiektów, takich jak mosty i wysokie budynki, płytki fundament jest niebezpieczny. Nadchodzi wiercenie fundamentów. W ten skuteczny sposób możemy wbić „korzenie” fundamentu głęboko w ziemię, aby zapobiec zatonięciu lub przemieszczeniu się budynku. Skała macierzysta jest najtwardszą i najbardziej nieruchomą częścią pod ziemią, dlatego w większości przypadków opieramy na niej stosy lub kolumny fundamentowe, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność.

Metody wiercenia fundamentów

Istnieje kilka popularnych metod wiercenia fundamentów, które są obecnie popularne.

Wiercenie Kelly'ego

Podstawowym celem wiercenia Kelly'ego jest wiercenie pali wierconych o dużej średnicy. Wiercenie Kelly wykorzystuje żerdź wiertniczą zwaną „prętem kelly”, który słynie z teleskopowej konstrukcji. Dzięki teleskopowej konstrukcji „drążek Kelly” może wejść bardzo głęboko w ziemię. Ta metoda jest odpowiednia dla każdego rodzaju skały i gleby, przy użyciu rdzeniówek, świderów lub łyżekwymienne zęby pocisków z końcówkami z węglików spiekanych.

Przed rozpoczęciem wiercenia tworzona jest tymczasowa konstrukcja pala ochronnego. Następnie żerdź wiertnicza rozciąga się poniżej pala i wwierca się w ziemię. Następnie pręt jest wyciągany z otworu i stosowana jest konstrukcja wzmacniająca do wzmocnienia otworu. Teraz można zdjąć tymczasowy stos ochronny i zabetonować otwór.

Ciągły ślimak lotu

Ciągłe świdry ślimakowe (CFA), zwane również palami świdrowymi, są używane głównie do wykopywania otworów pod pale wlewane na miejscu i są odpowiednie do mokrych i ziarnistych warunków gruntowych. CFA wykorzystuje długie wiertło ślimakowe z funkcją wydobycia gleby i skał na powierzchnię w trakcie procesu. Tymczasem beton jest wtryskiwany wałem pod ciśnieniem. Po wyjęciu świdra, w otwory wkłada się zbrojenie.

Wiercenie z wtryskiem powietrza z odwróconą cyrkulacją

Gdy wymagane są większe otwory wiertnicze, zwłaszcza otwory o średnicy do 3,2 m, stosuje się metodę wiercenia z wtryskiem powietrza z odwróconą cyrkulacją (RCD). Zasadniczo RCD stosuje wiercenie z obiegiem hydraulicznym. Prąd płynny w pierścieniowej przestrzeni pomiędzy żerdzią wiertniczą a ścianą odwiertu jest wypłukiwany przez pompę i spływa na dno otworu. Podczas tego procesu zwierciny są transportowane na powierzchnię.

Wiercenie w dół

Wiercenie wgłębne (DTH) jest idealne dla projektów wymagających rozbijania twardych skał i głazów. Ta metoda wykorzystuje młotek zamontowany na wiertle na końcu żerdzi wiertniczej.Guziki z węglików spiekanychsą wkładane do młota, aby wydłużyć jego żywotność. Gdy wiertło się obraca, sprężone powietrze wytwarza wysokie ciśnienie, które napędza młot do przodu, powodując pękanie i uderzanie w skały. Tymczasem wiertła są wykonywane z otworu na powierzchnię.

Wiercenie chwytakowe

Jako jedna z najstarszych metod wiercenia na sucho, wiercenie chwytakowe jest nadal powszechnie stosowane. Znajduje zastosowanie przy wierceniu odwiertów o małych średnicach wierceń lub przy wykonywaniu pali odlewanych na miejscu o dużych średnicach. Wiercenie chwytakowe wykorzystuje pazur z zakrzywionym końcem zawieszonym na dźwigu, aby poluzować glebę i skały, a następnie wydobyć je na powierzchnię.